ก้อนกระเป๋าถูกแทนค่าเป็นหมอนของเขาในตอนนี้ ภายในนั้นมีเพียงเสื้อผ้าไม่กี่ชุด พร้อมกับอุปกรณ์ทำความสะอาดที่พึงพอจะมีได้สำหรับการดำรงชีวิตในแต่ละวัน วันนี้ก็คงเหมือนกับทุกๆวัน ที่เขายังคงยืดพื้นที่ใกล้กับ ถังขยะ และร้านสะดวกซื้อที่เปิดให้บริการตลอดทั้งวัน อาศัยแสงสว่างจากร้านเป็นโคมไฟหัวนอนยามค่ำคืน ชายคนหนึ่งเดินเลียบเคียงถังขยะที่ใกล้กับห้องนอนเขาพร้อมกับเปิดฝาถังขยะมองหาในสิ่งที่เขาต้องการและก็เดินจากไป
“ซักวันนึงถ้ามีรถเข็นเป็นของตัวเอง จะลองยืดอาชีพนี้ดู” เขาคิดในใจพลางเอื้อมมือหยิบผ้าชิ้นเล็กและไม่พอดีตัว อันเป็นชิ้นผ้าที่เก็บมาได้ ห่มตัวในช่วงล่างพร้อมกับขดตัวและหลับตานอน
เขาเข็นรถพลางมองหา เศษกระดาษ ขวดน้ำพลาสติก เศษเหล็ก และอะไรหลายๆอย่างที่พอจะขายได้และสามารถแปลค่ามาเป็นเงิน เมื่อเดินผ่านร้านสะดวกซื้อก็เดินตรงไปยังจุดวางถังขยะ เพื่อดูว่ามีอะไรที่พอจะเก็บได้ แต่โชคไม่เข้าข้าง ถังใบนี้เหมือนว่าจะมีคนที่ยึดอาชีพเดียวกันมาก่อนเขาไปเรียบร้อยแล้ว เขาเอื้อมมือปิดถังขยะแล้วเดินจากมา ...
